اثرشرایط کاری روی عملکرد بهینه یک سیکل سرمایش جذب سطحی دو بستره

در این پژوهش تحلیل انرژی و اگزرژی یک سیستم سرمایش جذب سطحی انجام شده است. سیلیکاژل و آب به عنوان جفت جاذب-جذب شونده در سیستم به کاررفته است. تحلیل با هدف تعین اثر پارامترهای عملکردی روی زمان بهینه و سپس روی مقدار بیشینه ظرفیت سرمایش ویژه، ضریب عملکرد و تأثیرپذیری و مقدار کمینه بازگشت ناپذیری های داخلی و خارجی انجام می شود. جهت رسیدن به این هدف یک مدل ریاضی ظرفیت فشرده به همراه یک روش بهینه سازی با نام الگوریتم pso استفاده شده است. در این مدل بازگشت ناپذیری های داخلی و خارجی با روشی جدید و بدون محاسبه بازگشت ناپذیری های اجزای داخلی سیکل محاسبه می شود. تحلیل انرژی نشان می دهد با افزایش دما و دبی جرمی آب گرم ورودی، ماکزیمم مقدار ظرفیت سرمایش ویژه افزایش می یابد و افزایش دمای آب گرم کننده باعث افزایش ضریب عملکرد می شود اما افزایش دبی جرمی آب گرم کننده ضریب عملکرد را کاهش می دهد. تحلیل اگزرژی نشان می دهد بسته به مقدار دما و دبی جرمی آب گرم ورودی 65-90 درصد از اگزرژی ورودی به وسیله بازگشت ناپذیری های داخلی، 1-20 درصد به وسیله بازگشت ناپذیری های خارجی از بین رفته و 8-14 درصد آن به منبع دماپایین منتقل شده است. همچنین نتایج نشان می دهد در دماهای پایین برای آب گرم ورودی اگر دبی جرمی کمتر از 0.6 باشد، تأثیرپذیری برای دمای 75 درجه بیشتر از 65 خواهد بود.